Giderayak...

Nereden geldi yerleşti bu sızı şimdi akşam akşam yüreğime...

Sızı değil de bir bitişin çığlığı mı yoksa?

Sen gidince sızlamamıştı yüreğim bu kadar. Ama ben gittim ya senden, o yüzden sızlıyor yüreğim. Sevmez benim yüreğim sonları... Kimse gitmesin ister, herkes kalsın, orada kendine ayrılmış yerde dursun ister. Üstelik geldiğin gibi kalman da gerekmiyor ama yeter ki kal. İnsan kaybetmek çok ağır geliyor yüreğime...

O kadar emek ver, sev, alış, bir yerlerde izleri kalsın ama sonra sırtını dön tüm yaşanmışlıklara. Elim yazıyor, dilim söylüyor da yüreğim hala kabul etmiyor bu gitmeleri. Neden gitmek zorunda kalır ki insan? Her sevgiliyle dost kalamazsın, arkadaş olamazsın ama her gidene de sırtını dönemezsin. Gerek de yok zaten. Ama bunun için her şeyden önce insan olabilmek gerekiyor galiba. Biz hep sıfatlarla sınırlandırdığımız için kendimizi, önce insan olduğumuzu unutuyoruz. Sıfatlarımızın alışverişi bitince insanlığımızı da alıp gidiyoruz.

Bitişler acıtmıyor artık benim canımı ama kaybettiğim insanlar acıtıyor hala. Bir anlayabilsek her bitişin bir veda olmadığını. Sadece birbirimize taktığımız sıfatların değiştiğini ve yola öyle de devam edilebileceğini bir anlayabilsek.

Sen gittin de benim sana olan sevgim bitti mi sandın? Ben seni her şeyden önce sen olduğun için, insan olduğun için sevdim. Nasıl bitireceksin bu sevgiyi? Bitmese ne olur? Bırak kalsın, bırak seveyim... Kime gidersen git, nereye gidersen git insanlığın sende kalsın yeter. İnsan olduğunu ve karşındakinin de her şeyden önce bir insan olduğunu unutma yeter. O zaman ne kaçman gerekir ne de görmezden gelmen. Sen de rahat edersin ben de.

Bazen arkadaşın sevgilin oluverir bazen de sevgilin arkadaşın... Arkadaştan sevgiliye dönüşürken sorun olmaz da sevgiliden arkadaşa dönüşmeye kalkınca sorun olur şu "arkadaş"lık her nedense. Arkadaşın pekala iyi bir sevgili olur da, sevgilinin arkadaş olabilmesi için çok yol katetmesi gerekir. İspatlamak gerekir duygularının bittiğini, korkmaması gerektiğini anlatmak gerekir. Baktın anlamıyor, anlatamıyorsun o zaman gidersin işte böyle, hiç olmamış gibi, hiç yaşanmamış gibi...