İyi olmak ağır gelir bazen...

İyi ve düşünceli bir insansan üzülmeye, hayal kırıklığını uğramaya mahkumsun gibi bir durum çıkıyor ortaya artık. İnsanların gittikçe bencilleşmesinden midir bilmem, artık birine iyilik yapmak ya da düşünceli olmak enteresan bir durummuş gibi algılanır oldu. Şaşırıyoruz artık iyi birini gördüğümüzde, birisi bizi bizden çok düşündüğünde.

Aslında herkes karşısındaki insandan iyi, düşünceli, paylaşımcı olmasını bekliyor ama iş yapmaya gelince nedense ortada adam kalmıyor. Çünkü sadece bekliyorlar, yapmak gibi bir düşünceleri hiç olmuyor. Hem vermeden almak isterler, hem de aldıklarında kaldıramazlar, ağır gelir bu iyi ve düşünceli haller. 

Çoğunlukla da ikili ilişkilerde sorun oluyor aslında bu haller. Ne ailen ne de dostların senin iyi ya da düşünceli hallerinden şikayet etmezler. Aksine memnun olurlar, onları düşünen, onlar için bir şeyler yapan biri hayatlarında olduğu için. Bu onlarda ne bir yük ne de bir sıkıntı oluşturur. Çünkü onlar da seni düşünürler ve senin için bir şeyler yaparlar. Ama gel gör ki söz konusu olan sevgili olunca durum hiç de böyle olmuyor. Eğer hayatına aldığın, sevgilim dediğin adam senden daha bencil, daha umursamaz biriyse ve duygularınız aynı yoğunlukta değilse, senin düşünceli ve iyi hallerin adamı zor duruma sokuyor. Adama hak ettiğinden, beklediğinden fazlasını verdiğinde rahatsız ediyorsun vicdanını. Senin yaptıklarını bir başkasına yapamayacağını, yapmayacağını biliyorsa adam batıyor senin yaptıkların ona, eziliyor altında. Senin için normal olan davranışların anlamı onun için daha büyük oluyor, taşıyamıyor. 

Sen onun hayatını kolaylaştırdığını, güzelleştirdiğini düşünürken aslında adama ne çok yük olduğunun farkına varmazsın. Hem hoşuna gider hayatında böyle birinin var olması hem de rahatsız eder ve ne yazık ki rahatsızlık ağır basar. Çünkü kendini ve yapacaklarını bilir. Bilir ki senin onun için yaptıklarını o sana asla yapmayacaktır. Yavaş yavaş uzaklaşmaya başlar senden ve sen "neden?" diye düşünürken, bir bakarsın ki adam çoktan gitmiş. Sonra duyarsın ki bir başkasıyla hem de çok mutlu. Üstelik senden daha sıradan, daha vasat bir tiple. 

Pek çoğumuzun "bu mudur yani?" dediğimiz durumlardır işte bunlar. Senin yere göğe sığdıramadığın, sevmelere doyamadığın o çok sevgili adam gider ve senin yanına dahi yakıştıramadığın biriyle çok mutlu olur. Ama şaşırmamak lazım böyle bir durumla karşılaşınca, çünkü zaten beklenen sonuç bu. Sen adama ederinden fazla değer verip, iyi davranırsan ve bunların altında ezilmesine neden olursan o da gider ve bunları yapmayacak birini bulur. Hem vicdanı rahat hem kafası rahat yaşar yeni ilişkisini mutlu mesut. Sen de düşünür durursun "ben nerede yanlış yaptım" diye, yanlış yapmadığını bile bile...