Hıdırellez...

Elbette dilek dilemenin, istemenin yeri ve zamanı yoktur. Ama bazı günler daha bir özeldir sanki tıpkı dün gibi. Biz de bir grup arkadaş ne yapsak, nasıl yapsak da dileklerimizi en doğru şekilde iletsek Hızır'a diye düşündük uzun uzun. Herkes kendince bir yöntemle dileklerini iletmişti Hızır'a daha önce. Ancak kabul oldu diyenlerin sayısı, olmadı diyenlerden az olunca başkalarına da soralım dedik ve kimimiz sosyal ağlardaki arkadaşlarına yazdı, kimimiz de telefonla bir bilene sordu "ne yapmalı sizce?" diye. 

O kadar farklı bilgiler geldi ki kafamız karıştı hangisini yapsak daha etkili olur acaba diye. Daha önce hiç duymadıklarımız, denediklerimiz derken oldu mu size bir sürü yöntem. Hoş bazılarını yapmak mümkün de değildi. Hem malzemeleri bulmamız zordu hem de anladık ki bazıları için bir yıllık bir süreç gerekiyor. En olası ve kolay olanı bir gül ağacı bulup dileklerimizi yazdığımız, çizdiğimiz kağıtları asmak ya da dibine gömmekti. Fakat yapılması gereken zaman dilimiyle ilgili de farklı bilgiler gelince bizim kafalar iyice allak bullak oldu, düşündük taşındık ve sonuç olarak hiçbir şey yapamadan bitirdik koca geceyi. 

Dileklerimizi ne bir gül ağacının dibine gömebildik ne de bir dörtyol ağzı bulup taşlarla çizebildik. Sadece dileyebildik, yürekten ve inanarak... 

Aslında hepimiz biliyoruz ki, önemli olan niyet. Bir şeyi yürekten istersen ve senin için hayırlıysa zaten oluyor er ya da geç. Bazen de hiç olmazlar o çok istediğimiz şeyler. Olmadığında öfkelenir, istemekten vazgeçeriz. Oysa bir zaman gelir ve anlarız ki, o çok isteyip de gerçekleşmeyen dileğimizin olmamasıymış meğer bizim için iyi olan...

Bir kağıda yazarak, taşlarla çizerek ya da bizim gibi sadece dileyebildiğiniz tüm dileklerinizin gerçeğe dönüşmesi umuduyla...