Tam da bu an...

Tek başına bir şey yapmaktan keyif almayan insanlardan olmadım ben hiç. Aksine çok da severim kendimle bir şeyler paylaşmayı. Paylastığımız şeylerin başında yalnızlık gelir mesela :)

Daha keyifli şeyler de paylaşırız ama mesela şimdi yaptığım gibi içeriz sevdiğimiz bir mekana gelip " bu kız tek başına ne yapıyor, neden içiyor" bakışlarına aldırmadan. Hem içeriz hem dertleşiriz. Arada kızıp kavga ettiğimiz de olur ama genelde iyi anlaşırız. İnsana kendinden daha yakın biri var mı ki zaten?

Alışverişe çıkmayı, sokaklarda aylak aylak dolaşmayı, yolculuk yapmayı, sevdiğimiz bir cafede oturup kitap okurken kahvemizi yudumlamayı, parkta kuğulara simit atmayı, sinemaya gitmeyi de severiz arada köşemize çekilip ağlamayı sevdiğimiz gibi.

Çünkü biz, ne kadar eşin dostun da olsa aslında insanın yalnız olduğunu öğrendik yıllar önce. O yüzden seviyoruz ve mutluyuz biz kendimle başbaşa olmayı ve birlikte bir şeyler paylaşmayı...