Tek kişilik dev kadrom, ablam...

İnsan hiç kız kardeşine sinir olur ( kıskanır mı ) mu demeyin gayette olunuyor vallahi. Ben kendim bizzat oldum mesela. Tabii küçükken; bir kız kardeş ne demekmiş, varlığı ne kadar önemliymiş, bir kız kardeş  meğer ne çok şeymiş bilmeden...

Senin aşık olduğun baban için varsa yoksa o ise, o evin cici kızı, sen kötü kızı isen, o çalışkan sen tembelsen, o büyük sen küçüksen ve sırf bu yüzden o olmadan geceleri evden çıkamazsan, onu kızdırdığında sana “zaten seni çingenelerden almıştık, en iyisi geri verelim” diyorsa sinir de olursun deli de :) "Ulan biz gerçekten kardeş miyiz, bu beni hiç mi sevmiyor acaba?" diye düşünürsün sıklıkla ve cevabından bir türlü emin olamazsın. Papatyadan fal tutacak hale gelirsin seviyor mu sevmiyor mu diye, o kadar anlamazsın sevildiğini. Hatta öle anlar olur ki anneniz bile kardeş olduğunuzdan şüphe eder, kendi doğurmuş olmasına rağmen :)

Uzun yıllar didişip durduk ta ki kendi hayatlarımızın efendileri olana kadar. Ablam ilk işine başladığında fark ettim beni özlediğini ve özlediğimi. O geceleri çalıştığı ve gündüzleri uyuduğu için sadece küçük notlarla iletişim kurabiliyorduk ve ilk o zaman fark ettim aslında onunla hayatın daha güzel olduğunu. Didişerek de olsa pek çok şeyi onunla yapmaya o kadar alışmışım ki, bu yeni düzene alışana kadar epeyce bocaladığımı itiraf etmeliyim. İlk o zaman fark ettim kız kardeşin ne çok şey olduğunu. Birbirimizde nefret ediyor gibi görünsek de aslında ne çok sevdiğimizi. 

Bazıları keşke bir ağabeyim olsa der ya hiç demedim de istemedim de. Çünkü ablam bayağı bayağı bir ağabey kıvamındaydı hala da öyle olduğu söylenebilir :) Onunlayken çok rahat gezersiniz zira yanınıza erkek sinek bile yaklaşamaz, karşıdan karşıya geçerken önce sağa sonra sola sonra bir daha sağa bakmanıza gerek yoktur küçükken öğretildiği gibi çünkü o bakar sizin yerinize, sokaklar o varsa çok güvenlidir sizin için :) Aynı zamanda iyi de bir organizatördür benim ablam. "Ne yapsak?" diye düşündüğünüzde o çoktan plan yapmıştır bile. Size sadece plana uymak ve keyfini sürmek kalır. 

Çok zamanlarımız oldu bizim kafamızın dikine ( yüreğimizin sesine kulak verdiğimiz ) gittiğimiz. Böyle zamanlarda birbirimize kızdığımız, kendini üzüyor diye delirdiğimiz, onu üzeni üzmek istediğimiz hatta kafa göz dalmak istediğimiz, benzer acıları farklı dönemlerde yaşayıp da birbirimize öfke kustuğumuz çok günlerimiz oldu. Krallar gibi de yaşadığımız hayatın dibini de birlikte gördük biz ve işte asıl o zaman anladık ki herkes bir yana kardeş bir yana. O zaman anladık ki herkes gider de kardeş gitmez, ne yaşarsan yaşa, ne yaparsan yap kızsa da, küsse de kardeş hep yanındadır. Belki de o zaman imzaladık aramızdaki sessiz ve sözsüz anlaşmayı...

Kız kardeş CAN'dır. Huzur verir, güven verir. Yanında dostların arkadaşların olsa da hayatta yalnız olmadığının en büyük ispatıdır kız kardeş. Aynı acıları yaşadığın ve seni en iyi anlayandır. Senin dertlerini kendine dert edinen, seni teselli ederken gözyaşlarını içine akıtandır. Bir kız kardeşin varsa eğer hayat kolaydır aslında. 

Küçükken sinir olduğum ( kıskandığım ) kişi yani ablam, yani kardeşim şimdilerde hayata birlikte kafa tuttuğum can yoldaşım oldu benim... Ve ben biliyorum ki, o varsa hayat çok daha kolay ve çok daha güzel... Ve biliyorum ki o varsa sırtım asla yere gelmez... 

Ve bir kez daha diyorum ki iyi ki benim ablamsın, iyi ki varsın... Şu dünyada olunabilecek en iyi abla ve kardeş olduğun için teşekkür ederim... Seni çok seviyorum gardaşım ;)