Bir Kasım daha geçti aşık olamadan...

Her yıl Kasım ayının gelmesiyle birlikte geleneksel olan "Kasım'da aşk başkadır" muhabbetleri dolanmaya başlıyor etrafta. Hele bir de sosyal ağların hayatımızın tam da orta yerine gelip oturmasıyla birlikte iyice fazlalaştı bu Kasım ayı muhabbetleri. Bir Kasım başlarken bir de biterken ayyuka çıkıyor hepsi birbirinin aynı sözler, aynı geyikler. Ne zaman milletçe aşık oluruz Kasım ayında ancak o zaman biter sanırım bu geyikler.

Bir ben mi anlayamıyorum acaba Kasım'da aşkın neden başka olduğunu. 

Neden başkadır aşk Kasım'da? 

Sararıp dökülen yapraklar, yağan yağmurlar mı başka yaparlar aşkı Kasım'da? 

Kasım'da aşk başkadır diye insanlar birbirlerini daha mı çok severler Kasım geldiğinde? 

Oysa aşk her zaman başka değil midir? Aşk başlı başına başkalaşmak değil midir zaten? İnsan aşık olunca başlar başkalaşmaya, sevdiği gibi görmeye, dokunmaya...

Kışın insanlar üzerinde yarattığı hüznün etkisiyle olsa gerek "Kasım'da aşk başkadır" sözüne inancımız.

Ben olmaktan çıkıp biz olmak Kasım'da da güzeldir Ağustos sıcağında da. Tuttuğun el sevdiğinin eliyse eğer Kasım'da da ısınır için yazın ortasında sıcaktan kavrulurken de.  

Aşk varsa yüreğinde her mevsim güzeldir.

Üstelik en çok da bahara yakışır aşk...  Ve aşıksan her mevsim bahardır...

Aşk ne Kasım dinler ne bahar. Bakmaz nerede olduğuna, kim olduğuna. Zaman, mekan tanımadan gelir yerleşir yüreğine hem de tam orta yerine. Ve sen başlarsın kışın ortasında yazı yaşamaya tıpkı gittiğinde yazın ortasında kışı yaşadığın gibi...