13 Ağustos 2013 Salı

Papatya sevda(m)...

Yok annem yok artık sevmeyi de beceremiyoruz biz. Bakıyorum hatta bakmakla kalmayıp bizzat içinde yaşıyorum ve artık eminim, gerçekten sevmeyi beceremiyoruz ya da sevgi nedir bilmiyoruz. Birini ya seversin ya da sevmezsin. "Bugün seviyorum ama dün sevmiyordum" hatta "şu anda sevmiyorum" ne demek biri bana anlatsın vallahi sevaptır, zira benim yaşlı kafam anlamıyor bu ve benzeri durumları.

Hatta mümkünse biri beni siyah beyaz filmlerin çekildiği dönemlere götürsün ve orada bıraksın. Sevdiği için her şeyi yapan kocaman yürekli adamların yanına gitmek istiyorum ben. Sevgilerin gerçek olduğu, insanların çocuklarına anlatacağı güzel ve saf hikayelerinin olduğu ve bu kadar dejenere olmadığı dönemde yaşamak istiyorum ben. Sandığı açtığımda can yakan anıların değil, mis gibi anıların kokusu yayılsın istiyorum etrafa.

Nasıl oluyor da aniden yıldırım aşkına yakalanmışken bir anda düşman kesiliyor insanlar? İnsanlar nasıl sensiz kalırsam yaşamam derken daha dün, git başımdan deyiveriyor bugün? Belki de her şeyin aniden olmasıdır tüm bu sevgiyi bilmezliğimizin nedeni. Daha seviyor muyuz sevmiyor muyuz bilmezken boyumuzdan büyük aşklara kalkışıyoruz ve sonra da bir anda tuzla buz oluyoruz. 

Sevmeyin bence emin değilseniz, kimsenin günahına da girmeyin, ahını da almayın. Hemen sevmek zorunda olmadığınız gibi bunu kelimelere dökmek, allayıp pullamak zorunda da değilsiniz. Hissetmiyorsanız girmeyin boyunuzdan büyük sevdalara, sonra çamura saplanır kalırsınız. Ha yok, ben seviyorum arkadaş bunu da korkmadan söylerim diyorsan ve söylüyorsan da gereğini yapıp "adam" gibi seveceksin. Söylemekle de kalmayıp hissettireceksin. 

Öyle seviyorum demekle de olmuyor ne yazık ki. Huzurunu kaçırmayıp, huzuruna huzur katacaksın. Uykusuzluğunun sebebi değil, düşlerinin ortağı olacaksın. Sonu değil, kahramanı olacaksın her daim yeni başlangıçların...

Tabii tüm bunları yerse yapacaksın. Yok, yemiyor diyorsan da toz olacaksın annem... 

Ya hep olacaksın ya da hiç... 

Karar senin... 

İyi düşün öyle gel...

Papatyaların suçu ne sahi?!

4 yorum:

  1. amanın... tenhada mı yakalasak :D

    YanıtlaSil
  2. Yaaa işte bunun için de YÜREK lazım o da maalesef öyle herkeste bulunmuyor ... O zaman napcazzzz sevenlerimizin kıymetini bilip onlarla hayata devam edeceğiz 2 günlük Don Kişotlardan uzak mümkünse ...

    Başkasını sevdiğini duyduğumda üzülmedim...
    Seni sevdiğime üzüldüğüm kadar

    Ceyhun Yılmaz

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayata her koşulda devam etmeyi öğrendik şükür...
      Ama insan istiyor ki herkes bilsin ne istediğini ve girdiği yürekle oynamasın oyuncak gibi...

      Sil